Hymn Szkoły – „Nas Brat Witalis”
Downo w Podcyrwonym – nie w mieście, a we wsi,
Syćka se myśleli, ze som dobrzy, lepsi.
Był se twardy górol – sanowoł tys pańskich,
z chałupy był łon Leja, a z matki Bielański.
Duzo mioł rodzeństwa, ponad dziesiyncioro,
to tys na jedzynie cza im było sporo.
I wtej se pomyśloł: – Musym sukać chleba,
Włośnie do Krakowa ze wsi jechać trzeba.
Kie wyjechoł w Kraków – Alberta tam spotkoł,
Widzioł, ze cza pomóc i tam włośnie zostoł.
Pomogoł, jak umioł – tkoł sukno i koce,
Coby ci bezdomni ciepłe mieli noce.
Chocios Wojtek Leja ubogim pomogoł,
Som tys w swoim zyciu z gruźlicom sie zmogoł.
Ino trzydzieści roków Pon Bóg doł mu przezyć,
Coby słuzyć biednym i by w niego wierzyć.
Syćka w Podcyrwonym som my dumni z tego –
Momy Witalisa – Wojtka Lejowego.
Tadeusz Kania